و عشق هدیه ایست آسمانی...

و من چه عاجزانه افق های طلایی نگاهت را با هزار تمنا جستجو می کنم

و قصه تنهایی را در دل آسمان خاکستری نگاهت در میان می گذارم

نسیم اشکی که در نگاهت موج می زد، بارانی از عشق بود برای باغ رویاهایم ، و دلم چه بی قرار

برای نگاه عاشقت می تپد.

در دل شبهای تاریک وجودم به جستجوی روشنایی شمع وجودت می گردم .

به آفتاب گردانی می مانم که هر صبح به امید آفتاب وجود تو سر از خواب بر می دارد . و خوب می دانم

بی تو گلبرگ های نازک وجودم را باد سرد خزان در هم فرو می ریزد و جوانه های ناشکفته امیدم به دور از تو می خشکد...