ھمه ھستی من آیه تاریکیست

                                                                              *

                                                                             ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// 

  سھم من گردش حزن آلودی در باغ خاطره ھاست 

و در اندوه صدایی جان دادن که به من می گوید

دستھایت را دوست میدارم

دستھایم را در باغچه می کارم

سبز خواھم شد می دانم می دانم می دانم

و پرستو ھا در گودی انگشتان جوھریم

تخم خواھند گذاشت

گوشواری به دو گوشم می آویزم

از دو گیلاس سرخ ھمزاد

و به ناخن ھایم برگ گل کوکب می چسبانم

کوچه ای ھست که در آنجا

پسرانی که به من عاشق بودند ھنوز

با ھمان موھای درھم و گردن ھای باریک و پاھای لاغر

به تبسم معصوم دخترکی می اندیشند که یک شب او را باد با خود برد

(برگرفته از کتاب تولدی دیگر اثری از فروغ فرخزاد)                                                              *